معرفي كيتوسان

كيتوسان

كيتوسان اولين بار در سال ۱۸۵۹ توسط Rouget شناسايي و معرفي‌ شد. او كيتين را با هيدروكسيد پتاسيم واكنش داد و محصول بدست آمده را كه در محيط‌هاي اسيدي حل مي‌‌شد كيتين اصلاح شده ناميد. Hoppe و Seylers در سال ۱۸۹۴ پس از عمل نمودن كيتين با هيدروكسيد پتاسيم در دماي ۱۸۰ درجه سانتي‌گراد، محصولي بدست آوردند كه در محلول‌هاي رقيق اسيدي حل مي‌‌شد و مقدار نيتروژن موجود در آن با نيتروژن موجود در كيتين اوليه برابري مي‌‌كرد، آن‌ها ماده بدست آمده را كيتوسان ناميدند[].

زماني‌ كه درجه استيل‌زدايي كيتين در محيط قليايي به حدود ۵۰ درصد برسد، پليمر شروع به حل شدن در محلول اسيدي مي‌‌كند و در واقع كيتوسان به وجود آمده است. كيتوسان را به طريق هيدروليز آنزيمي هم مي‌‌توان به دست آورد.

واكنش استيل‌زدايي كتين در محيط قليايي[]

استيل‌زدايي كيتين به وسيله هيدروليز گروه‌هاي استاميد در دماي بالا(۱۰۰ درجه سانتي‌گراد) و در شرايط قليايي در حضور هيدروكسيد سديم يا هيدروكسيد پتاسيم اتفاق مي‌‌افتد. با انجام عمليات قليايي بر روي كيتين حد‌اكثر درجه استيل‌زدايي بدست آمده ۷۵-۸۵ درصد است و از اين مقدار تجاوز نخواهد كرد. با ادامه عمليات، افزايش قابل توجهي‌ در در درجه استيل‌زدايي بوجود خواهد آمد اما اين موضوع تا حدودي باعث تجزيه پليمر و آسيب رساندن به آن مي‌‌شود. كيتين يك پليمر نيمه كريستالي است بنابر‌اين زماني‌ كه واكنش استيل‌زدايي انجام مي‌‌گيرد، مواد فقط در قسمت آمورف وارد شده و گروه‌هاي استاميد در بخش آمورف به گروه‌هاي آمين تبديل مي‌‌گردد. بنابر‌اين كيتوسان‌هاي موجود همواره مخلوطي از كيتين استيل‌زدايي شده و كيتين استيل‌زدايي نشده مي‌‌باشد. بنابر‌اين نوع كيتوسان همواره با درجه استيل‌زدايي آن ذكر مي‌‌گردد[].